“Të gjithë jemi duke u futur në të paimagjinueshmen,” thotë Emmanuel Macron, duke u përkulur në tryezën e tij në Pallatin Elysée në Paris, pasi një ndihmës ka pastruar sipërfaqen dhe krahët e karriges së tij me një pastrim dezinfektues. Deri tani, Z. Macron ka pasur gjithmonë një plan të madh për të ardhmen, shkruan Financial Times, përcjell KDP.
Pasi fitoi pushtetin në një fitore të papritur në zgjedhjet në 2017, presidenti hiperaktiv francez njoftoi një zhurmë të propozimeve ambicioze për reformimin në BE që hutuan partnerët e tij më të kujdesshëm evropian. Kur ai kryesoi grupin G7 të ekonomive të mëdha vitin e kaluar, u përpoq të pajtonte SHBA dhe Iranin dhe të bënte paqe midis Rusisë dhe Ukrainës. Qeveria e tij ka miratuar ligjin për të modernizuar Francën.
Sidoqoftë, pandemia e koronavirusit ka lënë madje zotin Macron të kërkojë zgjidhje për një krizë globale shëndetësore që ka vrarë gati 140,000 njerëz, dhe të pyes veten se si të shpëtojnë ekonomitë franceze dhe botërore nga një depresion i krahasueshëm me rrëzimin e 1929.
“Të gjithë ne përballemi me nevojën e thellë për të shpikur diçka të re, sepse kjo është gjithçka që mund të bëjmë,” thotë ai.
Ai ende ka plane, natyrisht. Ai dëshiron që BE të krijojë një fond investimesh urgjente prej qindra miliarda eurosh përmes të cilit anëtarët hezitues të veriut do të duhet të mbështesin Italinë dhe Spanjën, ku shumë mijëra kanë vdekur nga Covid-19. Dhe ai dëshiron që kombet më të pasura të ndihmojnë Afrikën me një moratorium të menjëhershëm të pagesave të borxhit dypalësh dhe shumëpalësh.
Por mbase për herë të parë, një ngurrimtar i karakterit Macron duket i pasigurt nëse apo kur propozimet e tij do të japin fryte. “Nuk e di nëse jemi në fillim apo në mes të kësaj krize – askush nuk e di,” thotë ai. “Ka shumë pasiguri dhe kjo duhet të na bëjë shumë të përulur.”
Është një shenjë e “distancimit shoqëror” dhe ndërprerjes së udhëtimit në periudha të jashtëzakonshme pandemie që Elysea – normalisht e zënë – tani ka vetëm një staf bazë. Redaktori i FT merr pjesë në intervistë përmes lidhjes video. ku Z. Macron është i detyruar të përshëndesë mysafirët e tij nga larg në sallonin e zbukuruar doré, dhomën e artë që shikon jashtë në lëndinat e pallateve drejt Champs-Elysees.
Kjo dhomë u përdor për herë të parë si zyra e presidentit francez nga gjenerali Charles de Gaulle. Në dy fjalimet para kombit një muaj më parë, Z. Macron me dashje miratoi tonin e modelit të tij të rolit presidencial, duke shpallur luftë gjithëpërfshirëse kundër virusit, duke imponuar disa nga kontrollet më të rrepta në Evropë mbi lirinë e lëvizjes së njerëzve për të ngadalësuar përhapjen e sëmundje dhe duke deklaruar se qeveria e tij do të kursejë punë dhe kompani “çfarëdo kosto”.
Sidoqoftë, në javët e fundit retorika bakteriale i ka dhënë rrugë një pamje më reflektuese se si të trajtohet pandemia, e shoqëruar me pranime të dështimeve logjistike që kanë lënë mjekë, infermierë dhe punëtorë thelbësorë francezë në mënyrë të dëshpëruar, pa maska mbrojtëse dhe teste për të matur përhapjen e virusit.
Për dallim nga liderët e tjerë botërorë, nga Donald Trump në SH.B.A. deri në Xi Jinping në Kinë, të cilët po përpiqen të kthejnë vendet e tyre atje ku ishin para pandemisë, 42-vjeçari Z. Macron thotë se e sheh krizën si një ngjarje ekzistenciale për njerëzimi që do të ndryshojë natyrën e globalizmit dhe strukturën e kapitalizmit ndërkombëtar.
Si një lider evropian liberal në një botë me nacionalistë të rreptë, Z. Macron thotë se shpreson se trauma e pandemisë do t’i bashkojë vendet në një veprim multilateral për të ndihmuar më të dobëtit përmes krizës. Dhe ai dëshiron të përdorë një kataklizëm që ka nxitur qeveritë të japin përparësi në jetën e njerëzve mbi rritjen ekonomike, si një hapje për të trajtuar fatkeqësitë mjedisore dhe pabarazitë sociale për të cilat ai thotë se tashmë po kërcënonin stabilitetin e rendit botëror.
Por ai nuk e fsheh shqetësimin e tij se mund të ndodhë e kundërta, dhe se mbyllja e kufijve, prishja ekonomike dhe humbja e besimit në demokraci do të forcojnë dorën e autoritarizmit dhe populistëve që janë përpjekur të shfrytëzojnë krizën, nga Hungaria në Brazil.