“Frika bëhet e fuqishme vetëm kur ju i jepni fuqi”, thotë Robin Sharma.
Autore: Katerina Topalova
Në momentet kur e gjithë bota jeton me një grç dhe nuk e di se kur do ti qetësojë muskujt e shpirtit, është e rëndësishme të luani gjimnastikë me mendjen. E gjithë kjo që nuk e mbështet këtë kërcënim është ti jepet fuqi një shkatërruesi tjetër të shëndetit tonë – frikës.
Njëriu ka frikë nga e panjohura, dhe kjo situatë është shembull nga një libër shkollor. Ne nuk dimë gjithçka për virusin, kemi frikë për jetën tonë, për shëndetin e të dashurve tanë, për jetën pas sëmundjes. A do ta mbajmë vendin e punës? A do ta mbijetojmë periudhën gjatë dhe pas infeksionit? Kjo frikë na bën skllevër. Ne i bashkohemi zinxhirit të skllavërisë sonë, duke e konsideruar atë një jetë të paracaktuar, një fat, një rend natyror të gjërave. Faza tjetër është shndërrimi i frikës në virtyt. Skllavëria bëhet detyruese dhe e dëshirueshme.
Ne bëhemi kujdestarët më të mirë të asaj që na shkatërron, gjë që mohon të drejtën tonë për jetë. Duke vepruar kështu, e gjithë përgjegjësia qëndron vetëm tek ne, me secilin individ.
Ajo që është e rëndësishme është të kemi një kontroll mbi veten tonë. Frika është një paralizë e mendjes, e mendimeve dhe ndjenjave tona. Frika është një ndjenjë e pafuqisë dhe nënshtrimit. Ajo bëhet një paranojë individuale dhe kolektive, kur besimi në institucione humbet, dhe për vite me radhë kjo marrëdhënie ka gërryer në vendin tonë.
Frika është një emocion i fortë, i fuqishëm, një reagim kur ndeshemi me një kërcënim, pavarësisht nëse është real ose i parashikuar. Reagimet e frikës mund të jenë të ndryshme.
Kjo situatë nuk është një kërcënim i menjëhershëm, por një sfidë të cilës duhet të fillojmë ta pranojmë dhe t’i përshtatemi.
Si të shpëtojmë nga frika
Në këtë moment, në vend që ta ushqejmë atë, duhet të kuptojmë se do të çlirohemi nga frika vetëm me anë të ndryshimeve madhore në funksionimin tonë të përditshëm.
Keqkuptimi i madh është se njerëzit trima nuk kanë frikë. Nëse flisni me dikë që e konsideroni njeri të guximshëm, ai me siguri do t’ju tregojë se mund të jetë “duke vdekur nga frika”, por ai vepron dhe ndërmerr hapa kundër frikës që ndjen.
Frika dhe guximi lidhen drejtpërdrejt. Guximi kërkon frikë, në mënyrë që të dëshmojë se është cilësi dhe vlerë personale. Nuk ka nevojë për guxim nëse nuk kemi frikë nga diçka.
“Guximi nuk është mungesë frike, por një vetëdije se diçka tjetër është më e rëndësishme se frika.”
Frika ju mbyll mendjen. A e dini se si krijohet myku? Jeton në një mjedis të mbyllur, të ngrohtë, të errët, ku ka pak oksigjen.
Shkencëtarët po punojnë për të gjetur një barë për koronavirusin, por secili nga ne duhet të gjejë një barrë për frikën tonë. Të punoj mbi të dhe për të hequr qafe kapëset e tij. Përndryshe, individi i frikësuar është një cak i gjithçkaje edhe nëse nuk quhet Korona. Shumë individë të frikësuar janë një shoqëri që jeton nga frika dhe me të cilin më vonë lehtë mund të manipulohet.