Personat me sindromin Down akoma nuk e kanë trajtimin e duhur institucional. Ekspertët thonë se nevojitet ende shumë punë, që ata të mos ndihen të diskriminuar, por të pranuar. Sipas defektologes Florenta Xhaferi, personat me nevoja të veçanta në shoqërinë tonë nuk kanë qasje të barabartë në arsim, punësim e shëndetësi, ndërsa logopedja Mëshira Fazliu thotë se fëmijët duan vetëm mbështetjen tonë dhe kanë nevojë për motivimin tonë. Përfaqësuesit qeveritar kanë dhënë mesazhe senzibilizuese në Ditën Ndërkombëtare të personave me sindromin Down
Shkruan: Gentuar Ismaili
Janë si te gjithë ne, kemi të njëjtin kuptim për jetën, ëndërrojmë njëjtë, shkollohemi punojmë, duam. Por, a ju japim ne trajtimin e duhur në shoqëri, vetëm sepse janë më të veçantë? Po institucionet, a ju ofrojnë kushtet dhe nevojat që ata kërkojnë? Këto janë pyetje të vështira për t’iu përgjigjur, sepse ne si shoqëri ende kemi paragjykime ndaj tyre, ndërsa institucionet nuk u japin trajtimin që ata meritojnë. Ata janë personat me sindrom Down.
Sipas defektologes Florenta Xhaferi, personat me nevoja të veçanta në shoqërinë tonë nuk kanë qasje të barabartë në arsim, punësim e shëndetësi.
“Rastet e diskriminimit në shkollë dhe në rrugë të personave të kësaj kategorie janë më të shpeshta. Përkundër kësaj, sfidë e veçantë mbetet qasja e tyre në shkollim sepse nuk kanë asistentë ndihmës nëpër klasa. Gjithashtu për sa i përket punësimit, megjithëse ligji për aftësim, riaftësim dhe punësim për personat me aftësi të kufizuara i obligon institucionet që të punësojnë persona me nevoja të veçanta i njëjti gjen zbatim të dobët. Institucionet e ndryshme nuk iu dalin aq në ndihmë atyre. Duke u nisur nga institucionet shëndetësore, ku shumë trajtime që do duhej t’i merrnin personat me nevoja të veçanta, sidomos ata që janë të varur nga karrocat, nuk mund t’u ofrohen atyre”, thotë defektologja Xhaferi.
Edhe logopedja Mëshira Fazliu tregon vështirësitë që i kanë nxënësit e saj, gjegjësisht personat me sindromin Down.
“Si në shkolla, apo vende pune ata janë të diskriminuar. Na duhet ende shumë punë, që ata të mos ndihen të diskriminuar, por të pranuar. Njerëzit me nevoja të veçanta ankohen për cilësinë e dobët të jetës, ata thonë se shpesh janë viktimë e diskriminimit. Kërkesa e prindërve është vijimi i mësimit nëpër shkolla të jetë me asistent personal. Të mos dallohen nga fëmijët e tjerë. Të mos bëhen pjesë e bullizimit nga ana e shoqërisë. Fëmijët duan vetëm mbështetjen tonë dhe kanë nevojë për motivimin tonë”, theksoi logopedja Fazliu.
Personat e veçantë me sindrom Down, i kujtoi edhe i pari i shtetit Stevo Pendarovski. Ndërkaq, ai personalisht u mor me rastin e Ëmblës nga Gostivari, ku edhe e shoqëroi për në shkollë.
“Shpreh përkrahjen time të parezervë të gjithë prindërve dhe familjarëve të fëmijëve me nevoja të veçanta dhe falënderoj të gjithë institucionet dhe individët që janë të kyçur në procesin e edukimit dhe përkujdesjes shëndetësore dhe zyrtare për çështje sociale”.
Edhe kryeministri i vendit Dimitar Kovaçevski shfrytëzoi këtë ditë për të kujtuar këtë kategori të personave.
“Përkrahja ime është e pakusht dhe çdo herë do qëndroj me ta krahë për krahë në secilën betejë jetësore të tyre. Është një rëndësi e veçantë për t’i tejkaluar stereotipat për këta fëmijë dhe t’i pranojmë në shoqëri dhe t’i përkrahim”.
Përndryshe, Dita Botërore e Sindromit Down u vendos, në dhjetor të vitit 2011, kur Asambleja e Përgjithshme e OKB-së shpalli 21 Marsin si Ditën Botërore të Sindromit Down.