Në vend të Makronit në Shkup-Pendarovski në Paris. Edhe pas “NON”-it të presidentit francez me në një video mesazh lajmëroi se do ti vizitojë Shkupin dhe Tiranën, megjithatë, agjenda ndryshoi. Javën tjetër, kolegu maqedonas (ndoshta) do të vizitojë atë. Nëqoftëse merren parasysh thashethemet se një muaj para mbajtjes së Samitit në Bruksel, Parisi zyrtar me epelonin më të lartë nuk ka pritur mysafirë nga Shkupi, atëherë ky është njëfarë përparimi.
Franca ishte i vetmi vend anëtar i BE-së që i tha “jo” fillimit të negociatave të pranimit të Maqedoninë Veriore në tetor. Makron e shpjegoi atë vendim me nevojën për të reformuar procesin e bisedimeve dhe për të rregulluar situatën brenda vetë BE-së. Këshilli Evropian vërtetoi se kjo pyetje do tu rikthehet pranverën e ardhshme. Deri atëherë, si që tha Ambasadori Francez në Shkup, Kristijan Timonium, Franca do të punojë në reformimin e metodologjisë së bisedimeve, dhe Shkupi duhet të vazhdojë me reformat e brendshme.
Çfarë do t’i thotë Pendarovski Makronit?
Tashmë Pendarovski ka njoftuar se dëshiron të dijë nga e para se çfarë saktësisht po kërkohet nga vendi i tij. Duke pasur parasysh pretendimet e bëra nga njoftimi për shtypin zyrtar të mediave franceze në vend, atëherë Shkupi do të duhet të premtojë reforma të brendshme deri në maj.
Makron nuk është votues në Maqedoni, që do të thotë se nuk është e lehtë të besosh në premtime që asnjëra palë nuk i ka përmbushur me vite. Atëherë, sa ka mundësi që Pendarovski të premtojë reforma të vërteta deri në maj?
Reformat duhet praktikisht të bëhen brenda një muaj e gjysmë derisa pushteti e ka koalicionin aktual, përndryshe deri më 3 janar qeveria teknike do të duhet të dorëzojë rezultate për atë që Pendarovski i ka premtuar Makronit të padisponuar.
Mundësia tjetër është që pas 12 Prillit, partia që do të fitojë zgjedhjet dhe do ta bëjë qeverinë të japë rezultatet për tja ndryshuar mendjen presidentin francez në maj. Të gjitha opsionet janë vështirë të realizueshme nëqoftëse merret parasysh vullneti për të sjellë drejtësi në vend.
A mund të premtojmë zgjedhje të ndershme dhe demokratike? Nëse e kemi dorëzuar këtë kërkesë për vite me rradhë, nuk shoh se pse nuk mund ti përmbushnim tani. Por a do të kënaqet Parisi vetëm me kaq?
Pendarovski ka një detyrë të vështirë. Premtimet para Makronit mund të kushtojnë shumë nëse ato janë joreale, dhe nëse ato janë reale, ato mund t’i kushtojnë shtetit të paktën edhe një vonesë më shumë në fillimin e negociatave në maj.
Një tjetër mundësi është që të mbështillni mëngët dhe të punoni drejt përmbushjes së qëllimit të përbashkët për të cilin të gjithë folën para dhjetë ditësh në Villa Vodno. E di, ne nuk jemi në Skandinavi, por është koha të pyesim veten deri kur do të gënjehemi!
* Të Martën tjetër, kur është caktuar takimi i Makronit dhe Pendarovskit, parashikimet meteorologjike parashikojnë shi, nuk do të pritet erë dhe mjegull në Shkup. E njëjta gjë vlen edhe për Parisin!