“Përbindshat janë realë, edhe fantazmat janë reale. Ato jetojnë në ne, dhe nganjëherë fitojnë”, thotë Stephen King. Sa do të na duhet të largohemi nga urrejtja dhe të mësojmë të duam, t’i pranojmë të tjerët ashtu siç janë, të mësojmë të duam të tjerët në mënyrë që të duam veten, të respektojmë të drejtat e të tjerëve dhe besimet e tyre. Nuk ka kohë, nëse nuk duam të shkatërrohemi duhet ta çlirojmë dashurinë të lulëzojë mes nesh.
Shkruan: Katerina Topallova
Urrejtja në rrjetet sociale, urrejtja në televizion, urrejtja jashtë, urrejtja mes njerëzve, urrejtje ndaj kafshëve, ndaj të afërmit dhe atyre që janë më të largët.
Urrejtja është një emocion i fuqishëm. Urrejtja mund të shkaktojë një ortek shkatërrimi. Shkakton kaos në marrëdhënie, prish familjet dhe madje merr jetë të pafajshme. Me urrejtje, mendimet e errëta të hakmarrjes dhe shkatërrimit mund ta ngulfasin mendjen.
A po na ndodh pikërisht kjo – ngulfatja e mendjes? A e humbasim mendjen duke mos qenë në gjendje të kontrollojmë emocionet tona? Si i lejuam vetes të prodhojmë kaq shumë energji negative që na shkatërron?
Ne jemi bërë një shoqëri që duket si një zgjua e mbushur me bletë të zemëruara, të cilat sulmojnë gjithçka që u vjen në hundë, por në asnjë mënyrë nuk prodhojnë mjaltë. Ne jetojmë sot për nesër ose sikur të mos ketë nesërme.
Të gjithë kemi lindur të pafajshëm dhe nuk kemi paragjykime për askënd, nuk kemi mendime të këqija dhe të gjithë i konsiderojmë të barabartë, ndërsa në mendjet tona imponohet dikush që do të na mësojë se çfarë është e gabuar dhe çfarë është e drejtë.
Heronjtë e filozofisë njerëzore si Hygo, Dostojevski, Tolstoi dhe të tjerët, me idetë e tyre kanë depërtuar në thelbin e njeriut modern dhe me përcaktimet e tyre depërtuese dhe logjike kanë tejkaluar madhështinë njerëzore. Në një farë mënyre, gjithçka është thënë, dhe gjithçka që duhet të bëjmë është të ndjekim rregullat e jetës, dhe në fakt, kjo është gjithçka që njeriu mund të bëjë. Ka dy ndjenja te njeriu që janë shumë të forta, dhe kjo është dashuria dhe urrejtje. Kur njëra konsumon më shumë, tjetra gjithashtu mbledh forcë.
Sa do të na duhet të largohemi nga urrejtja dhe të mësojmë të duam, t’i pranojmë të tjerët ashtu siç janë, të mësojmë të duam të tjerët në mënyrë që të duam veten, të respektojmë të drejtat e të tjerëve dhe besimet e tyre. Nuk ka kohë, nëse nuk duam të shkatërrohemi duhet ta çlirojmë dashurinë të lulëzojë mes nesh.