Perëndimi i diellit është një pamje e bukur, një spektër i mrekullueshëm i ngjyrave me të cilin pothuajse të gjithë ne dashurohemi. Një moment magjik i qetësisë dhe bukurisë. Por, më pas vjen errësira. Natë e errët!
Shkruan: Katerina Topallova
“Është pothuajse e pamundur të shikosh perëndimin e diellit dhe të mos ëndërrosh”, thonë romantikët. Kjo ndoshta është gjithmonë kështu, edhe kur perëndimi i diellit është në mendjen tuaj. Dhe e gjithë kjo është bukur për sa kohë që nuk përzieni lindjen e diellit dhe perëndimin e diellit. Dhe në mendje të vijnë se do të “lulëzojë” një ditë e bukur me diell, ndërsa në fakt bie natë e errët! Por, kthim prapa nuk ka.
Gjërat e mira në jetë janë pothuajse gjithmonë jetëshkurtra. Si perëndimi i diellit! Por ju mbetet ta shijoni dhe të shpresoni se mbase ndonjë hënë e madhe do t’i japë dritë natës së errët!
Qëllimi im nuk është të shkruaj poezi, sepse romanca ka kohë që e ka braktisur vendin tonë! E vetmja gjë që na vjen në mendje si një krahasim për situatën tonë në vend është perëndimi magjik i diellit në të cilin të gjithë shohim shpresë. Fuqia e ngjyrave janë premtimet që assesi të përmbushen për dekada me radhë. Por, ne duam këtë “ngjyrosje” të së ardhmes sonë nga fjalët e kreatorëve të vendit dhe të huaj të jetës sonë. Ne shijojmë çdo tezë që vazhdimisht shpërfaqet si e re dhe që nuk ka të ndryshuar asnjë fjalë.
Çdo ditë është një sfidë e re, për të mbijetuar shumë njerëz. Por të gjithë kanë ndërtuar mikro-botën e tyre në të cilën botëkuptimi është i shkurtër, nga unë tek ju dhe anasjelltas, jo më tej. Për të mbajtur lumturinë tonë mes nesh, sepse të tjerët thjesht nuk e kishin atë, dhe këtu nuk mund të bëjmë asgjë.
Kush jemi ? Ku jemi ? Sa jemi? Ku po shkojme? Pse po i bëjmë të gjithë këtë?
Jam gjithnjë e më i bindur se nuk ka përgjigje për këto pyetje, dhe nëse e marrim, do të jetë një nga ngjyrat e bukura të perëndimit të diellit që do të na çojë në errësirë!
Vetë-shkatërrimi filloi vite më parë, askush nga ne nuk u përpoq t’i jepte fund mendjes sonë të çmendur. Përkundrazi, ne të gjithë e mbështetëm atë në një mënyrë apo në një tjetër.
Tani duhet të këndojmë:
“Këndojeni perëndo, perëndo, në heshtje, ngadalë …”