Pak para fillimit të vitit shkollor, mbet dilema nëse shkollat kanë të dhëna të sakta se sa fëmijë me nevoja të veçanta do të marrin pjesë. A i kanë ato mjetet e nevojshme për të ndjekur mësimet? A janë fizikisht të kapshëm për këta studentë? A din stafi se si t’i përgjigjet secilit nxënës?
Autore: Katerina Topalova
Me të njëjtën arkitekturë, pa pajisje të reja dhe pa staf posaçërisht të trajnuar, shkollat fillore do të fillojë inkluzionin për dy javë.
Rregullimi i të drejtave të nxënësve me nevoja të veçanta arsimore është një nga çështjet e parashikuara me ligjin e ri për arsimin fillor të miratuar këtë verë, i cili do të zbatohet nga viti i ri shkollor.
Shpejt, me një seancë por pa pranuar të gjitha rekomandimet e Avokatit të Popullit, ligji u miratua. Ministri u mburr se do të kishte një arsim cilësor për të gjithë. Praktika aktuale thotë se ata janë të diskriminuar që nga momenti kur regjistrohen në kopshtin e fëmijëve, të refuzuar dhe të lënë në mëshirën dhe jomëshirën e politikave personale të drejtorëve, mësuesve dhe shkollave, përballen me një staf krejtësisht të pakualifikuar dhe një mungesë të rëndë të profesionistëve dhe edukatorëve specialë në të gjitha segmentet e arsimit.
Prindërit thonë se sipas ligjit – ka inkluzion, por në praktikë është krejtësisht ndryshe. Edukimi për fëmijët e tyre nuk është as afërsisht i barabartë dhe shpesh është joproduktiv.
Pak para fillimit të vitit shkollor, mbet dilema nëse shkollat kanë të dhëna të sakta se sa fëmijë me nevoja të veçanta do të marrin pjesë. A i kanë ato mjetet e nevojshme për të ndjekur mësimet? A janë fizikisht të kapshëm për këta studentë? A din stafi se si t’i përgjigjet secilit nxënës?
Inkluzioni arsimor është një mundësi për qasje cilësore në reformën e arsimit. Ajo, mbi të gjitha, është një sfidë pedagogjike dhe jo defektologjike me përfshirjen e nevojshme të një numri të madh të ekspertëve në fusha të ndryshme të nevojshme për të mbështetur fëmijët, veçanërisht për fëmijët me aftësi të kufizuara, në mënyrë që ata të arrijnë potencialin e tyre të plotë në procesin e edukimit dhe arsimimit. Mësimi është më efektiv në një mjedis i cili ka marrëdhënie dhe ndërveprime ndërnjerëzore, dhe kur nxënësi ndihet i pranuar, i respektuar dhe i njohur. Kjo është pikërisht ajo që është thelbi i saj – si shkollat dhe klasat e rregullta të zhvillohen në atë mënyrë që i përgjigjet nevojave arsimore dhe sociale të secilit nxënës dhe është formuar në një vend ku çdo nxënës i përket, ku është i pranuar dhe mbështetetur nga shokët e klasës dhe të gjithë anëtarët e tjerë të komunitetit të shkollës.
Por, në mënyrë që shkollat të përshtaten me larminë e nxënësve, nevojiten ndryshime të thella në sistemin arsimor. Kusht për realizimin e inkluzionit është rikonstruimi kulturor i sistemit shkollor.
Inkluzioni është gjithashtu një kulturë e sjelljes qytetare. Cilido fëmijë ndonjëherë ka nevojë për mbështetje plotësuese ose shtesë. Të gjithë kemi nevojë për inkluzion. Ndonjëherë ne japim, dhe ndonjëherë marrim mbështetje. Përveç tekstit në letër dhe premtimeve të paplotësuara, prindërit e fëmijëve me aftësi të kufizuara nuk kanë marrë asgjë më shumë deri më tani.
A është ky ligj vetëm një iluzion apo do të jetë fillimi i një inkluzioni të vërtetë.
Do të na duhet të shkatërrojmë shumë barriera. Inkluzioni është një proces për të cilin duhet punuar vazhdimisht, por a jemi ne gati për të filluar ?! /KDP