Автор: Сефер Селими Јр.
За разлика од пред 10 години, денес нашите животи се хибридна реалност помеѓу реалниот и виртуелниот свет, непрекината интеракција со взаемно влијание што диктира скоро сè, вклучувајќи го нашиот индивидуален и колективен идентитет. Ако порано требаше да се поврземе на Интернет за да уживаме во виртуелниот свет, денес треба да се разделиме за да се вратиме во реалниот свет, додека поблиску ги имаме пријателите кои се онлајн отколку пријателите кои ни се на масата.
Оваа трансформација на организацијата на секојдневниот живот, градењето на односите и нашата колективна и индивидуална интеракција е реалност на која ние доброволно или неволно сакаме да се прилагодиме. Како и секоја социјална еволуција, освен придобивките, и таа доаѓа со многу непознати, ризици и предизвици за кои ќе мора да платиме цена, приближна вредност на која можеме да ја пресметаме од подолга далечина, за да ги надминеме.
Вистината на оваа ера е дека живееме неколку паралелни животи освен тој реалниот, изграден во зависност од платформата каде ја развиваме. Но, цинизмот стои тука дека и покрај некои паралелни животи, многу луѓе не се исполнети и создаваат паралелни животи во нивните паралелни животи – лажни профили. Оваа виртуелна шизофренија е исто толку опасна како и во реалниот свет, и последиците што произлегуваат од тоа можат да имаат, и имале влијание врз нашите животи.
Овој пат нема да зборуваме за манијаци кои крадат туѓи идентитет за да го саботираат нивниот интегритет, ниту за педофилите, ниту за хистеричните, ниту за оженетите лубовници кои сакаат да предадат, ниту за интригантите кои сакаат да навлезат меѓу страните, ниту за рекетирачите и многу други виртуелни шизофреници. Овој пат ќе разговараме за виртуелните шизофреници на политичките партии. Тие секогаш се околу нас следејќи не чекор по чекор, следејќи ги сите наши постирања, секое допаѓање, споделување, фотографирање. Нивниот број значително се зголемува во специјални случаи, особено кога партијата има криза во односите со јавноста и особено кога доаѓа изборната кампања.
Време е на поплавување на барања за пријателство, од девојки со бомбастични гради, девојчиња со обичен изглед, момчиња и мажи со слични својства на нашииот сој и дури на оние кои отворено ја покажуваат својата шизофренија со тоа што ја ставаат фотографијата на својот лидер на партијата како профил фотографија. За разлика од реалните лица кои со нивното целосно и легитимно право поддржуваат одредена партија, лидер или одредена личност исто како што имаат право да ги спротивставуваат и критикуваат, виртуелните шизофреничари на политичките партии кои се негативци без храброст и достоинство, фатени во маленкоста на алчноста и личниот интерес да слепо служат на партијата. Тие се лажници кои се борат против вистината, Макијавелисти кои не штедат ништо за да ја постигнат целта, полтрони кои го кршат достоинството на сите за да добијат пофалби од партијата. Нивниот ранг во партијата варира од едноставен член до раководството, можеби некаде дури и до самиот лидер.
Партсиките виртуелни шизофреничари се способни да фалат, плетат фалења и да ги преувеличуваат партиските успеси дури и кога тие не постојат. Тие се вредни за пцуење, критикување и фрлање на блато на политичкиот противник. Тие не се мрзливи да се вклучат во долги, жестоки дебати со некој што е против нивната партија, уште поубави се дебатите со нивните виртуелни шизофренични колеги од спротивната партија. Тие се витези на црни, денигрирачки и лажни кампањи.
Но, повеќе од сè, тие се преплашени кога некој има независни ставови што не служат за одредена партија, но се стремат да бидат рационални, поблиску до вистината, без измами и без никаков интерес од партијата. За виртуелните шизофреничари, е неразбирливо дека некој има мисли кои не потекнуваат од партискиот штаб или тајните групи на „Фејсбук“ кои денес ја играат улогата на информативните партиски билтени. За нив е невозможно дека некој може да изгради ставови врз принципи, идеи на кои верува. За нив има само една вистина и тоа е вистината на партијата затоа толку слепо, без да се избере идеологија, средства, време и начин тие се борат со слободната и независна мисла повеќе од било што друго затоа што слободната мисла може да ги ослободи еден ден дури и оние од партијата, а без партијата тие се едно големо ништо.
Виртуелните шизофреничари се гласни, бучни што заземаат голем простор во јавната дебата преку Интернет. Сега е нивната сезона да се докажат пред лидерот и партијата. Затоа охрабрени криејќи се зад лажен идентитет, тие ќе напаѓаат, ќе денигрираат и ќе се обидат да го убијат секој агол што ќе се обиде да донесе трезвеност на јавното мислење. И, можеби ќе жнеат некоја победа, но нивните победи се лажни, како и тие самите.
