Во оваа кревка состојба, која од ден на ден се оптоварува со парчиња субкултурни информации, со разни „фрустрации“, со инјекции пред кои стојат редовните групи на интереси, важно е да се потенцира потребата за редимензионирање на перцепцијата на информациите. Во никој случај нема да можеме да рецептираме добра информација без културно воздигнување, без пошироко видно поле, што ги надминува шемите понудени како готови наративи произведени од разни пропагандни машини.
Автор: Бардил Заими
Онлајн светот останува преплавен со информации. Колку и да се обидуваме да ја поедноставиме во перцепцијата на праведни и точни информации, тој се чини комплициран во својата плуралност која честопати ја надминува маглата на хаосот. Човечкиот живот веќе не може да се мисли надвор од медиумите како информација што ја диктира интеракцијата на социјалните слоеви како меѓусебно зависни моќни групи, но и интеракцијата со функционирањето на институциите што останува секојдневна и постојана суштина на животот на граѓаните.
Веќе е докажано дека квалитетот на добиените информации зависи и од квалитетот на демократијата како простор каде човечките суштества го димензионираат своето политичко, социјално и културно постоење. Колку е поголем квалитетот на информацијата, толку е поголема перцепцијата на социјалните случувања, од целокупниот контекст во кој се замислува динамиката на политичкиот и социјалниот живот. И, напротив, колку е понизок овој квалитет на прием на информации, толку понизок останува фер перцепцијата за случувањата, настаните, за сè што подразбира демократски живот. Квалитативните информации се напаѓаат од сите четири страни, бидејќи тајноста бара доминација и примат во однос на политиката и хиерархијата.
Меѓу многуте напади може да се истакнат две полиња кои постојано се обидуваат да испуштаат квалитетни информации од јавниот простор. Од едната страна на полето лежи недостатокот на институционална транспарентност, додека на другото поле лежат „деформерите“ често бесрамни кои постојано играат со полувистините, со случајни приказни еднострано фабрикувани во името на „неконформатистичка“ опозиција и во повеќето случаи не се ништо друго освен лична агенда поставена на урнатините од општ интерес. Всушност, се чини дека целиот медиумски простор, особено онлајн медиумите, остануваат доминирани од сеопфатната битка меѓу ПР информациите на институциите кои се обидуваат брутално да ја наметнат својата вистина надвор од принципите на транспарентност и фер информации и контраинформациите што воопшто не се во функција на постојните реалности, но секогаш во служба на друга манипулација со тонови на политичка моќ и одредени идеолошки причини. Во такви околности, многу е тешко да се конституира добар простор на присуство и циркулација на квалитетни информации што останува главна предиспозиција за воспоставување на нормално политичко и демократско опкружување. Деформираните протоци на информации над чии грбови ги „дуваат“ ветровите на идеолошки причини и дискурсите се распаднаа на највисоките височини на парадоксот на веродостојноста и неверувањето. Кредибилитетот што доаѓа со гадна измислица на мистериозни фактори и неверување што доаѓа со екстремно сомневање, како и релативизација на таа оскудна објективна информација. Како и да е, среде овој хаос што се појавува во различни форми и каде пред сè страдаат фер и квалитативни информации, веќе се меѓународно промовирани основни принципи во форма на изјави. Еден таков меѓународно прифатен принцип е Меѓународната декларација за информации и демократија иницирана од „Репортери без граници“.
Просторот за комуникација и информации мора да гарантира слобода, независност и плурализам на вести и информации. Како заедничко добро, овој простор има социјална, културна и демократска вредност и тој не треба да се сведува само на нејзината комерцијална димензија. Доминантни позиции во производството и ширењето на информациите треба да се спречат за да се одржи разновидност на факти и ставови
Студијата на Јоланд Мори за социо-културниот контекст на информации опширно ги третира сите актери кои наметнуваат различен пристап кон перцепцијата на информациите во времето на дигитална конвергенција, Нова визија за медиумско образование предлага социјална практика, обликувана од културата и контекстот, поткопувајќи ги традиционалните стандарди, во смисла блиска до дефиницијата на информатичката култура.
во оваа линија, се појавува потребата да се истражуваат нови реалности во медиумскиот простор, особено третирање на информациите во социјалните мрежи. Оваа поставка останува опишана од многу дефекти кои се појавуваат во различни форми. Останува ситуација која ја подразбира бруталноста на анонимноста која претендира да зазема место во јавниот простор, во онлајн просторот во најсуровите можни форми, стигматизирајќи, повикувајќи на непостоечки морал и пукање на импулсите на просечен личен интерес што е амбалажиран како општ интерес во областа на информациите и комуникацијата на јавниот простор.
Во оваа кревка состојба, која се оптоварува од ден на ден со парчиња субкултурни информации, со разни „фрустрации“, со инјекции зад кои стојат редовните групи на интереси, важно е да се потенцира потребата од редимензионирање на перцепцијата на информациите. Во никој случај нема да можеме да согледаме добри информации без културно воздигнување, без пошироко видно поле, што ги надминува шемите понудени како готови наративи произведени од разните пропагандни машини.
Очигледно, во овој потфат, кој исто така подразбира и медиумско образование, читање книги се воведува како можност да се прошири просторот на самореализација на нашето битие во политичка и културна димензија. Надвор од оваа премиса, човекото битие се ризикува да биде изложен на разни догми, кои имаат за цел да ја апсорбираат слободата, правилното одгледување и демократското дејствување на поединецот.
Одгледувањето на културата на читање може да биде единствената противтежина на опасните информации наметнати за пропагандни цели. Токму оваа културна воздишка овозможува да се прифатат квалитативните информации, додека човекот како субјект во оваа нова дигитална интеракција за конвергенција сега е во можност да избере и наблудува релевантни информации. Ова навистина создава нова диспозиција во демократскиот простор, чекор напред кон посуштинските работи поврзани со културата, хуманоста и системот на универзални вредности. Без овие длабоко социо-културни предиспозиции, индивидуата ризикува да биде заложник на предодредени шеми кои човечките суштества не ги сметаат за слободен дух и активен граѓанин, туку како број во бесконечни идеолошки пресметки и личен интерес.
