Shkruan: Nikica Korubin
Mekanizmi për “mbrojtjen civile të BE-së” u aktivizua nga ana jonë, gjatë ditës së djeshme, ditë tragjedie të madhe, për ndihmë ndaj të lënduarve në zjarrin në disko-n në Koçan, si vend kandidat për BE. Në të njëjtën mënyrë siç u aktivizua edhe për zjarret e mëdha vitin e kaluar dhe disa vite më parë. E para që mori të plagosurit rëndë ishte Bullgaria, e cila do të i trajtojë në qendrat e saj të specializuara dhe që dërgoi edhe avionin e saj, qoftë përmes këtij mekanizmi apo jo, është e njëjtë. Ajo do të mbulojë edhe shpenzimet e udhëtimit dhe akomodimit për familjet.
Greqia mori të plagosurit rëndë në qendrat e saj të specializuara, ndërsa të plagosur mori edhe Serbia fqinje, e cila gjithashtu dërgoi transportin e saj. Përmes mekanizmit të BE-së, u angazhuan edhe shtete të tjera, Holanda, Rumania, Kroacia, Sllovenia, Austria, Hungaria; Turqia mori të plagosur që do të trajtohen në qendrat e tyre të specializuara. A është kjo ajo BE “që nuk na duhet”?
A tingëllon tani pa kuptim, gjuha latente dhe e fshehtë e urrejtjes, dhe ushqimi i vazhdueshëm i intolerancës ndaj Bullgarisë dhe Greqisë fqinje, formalisht përmes diskreditimit të marrëveshjeve politike, por thelbësisht për zhvillimin e një fobie në nivel personal dhe kolektiv? A janë absurde tani të gjitha frazat për ruajtjen e paragjykimeve të krijuara me qëllim për “grekët e mallkuar” dhe “tatarët dhe fashistët”?
Sepse pikërisht fqinjët anëtarë të BE-së, fqinjët dhe miqtë e parë ofruan ndihmë pa hezitim dhe u përgjigjën menjëherë në kërkesën tonë për marrjen e të plagosurve rëndë dhe pikërisht mjekët e tyre po luftojnë për jetën e bashkëqytetarëve tanë. Sepse mjekët tanë nuk mundnin. Sepse nuk kemi qendra të specializuara për këtë lloj të të plagosurve në numër kaq të madh. Sepse nuk kanë kapacitet dhe kushte elementare. Dhe ende “BE nuk na duhet”?
A tingëllojnë tani pa kuptim të gjitha frazat sipërfaqësore për “ne të reformohemi vetë në shtëpi”? Dhe kush janë ata “ne” që do të reformohen, a janë ata që kaluan 24 orët e para pas tragjedisë në përpjekje për të kontrolluar “opinionin” dhe lokalizimin e fajit për ngjarjen, që mund dhe duhej të ishte parandaluar? Dhe në “gjuetinë e shtrigave” që është në proces, matet aktivisht “gjatë mandatit të kujt, të LSDM apo të VMRO-DPMNE” u shkelën ligjet, kush ishte ministër dhe kush ishte kryetar bashkie, dhe me ngut po kërkohet “ndonjë shqiptar”, mundësisht nga BDI, që faji të projektohet në mënyrë të gabuar. Faji personal, faji partiak/partokratik, faji i “BE nuk na duhet”.
Dhe si do të veprojë “sistemi i kapur dhe jofunksional” pa “BE nuk na duhet”? Pse nuk veproi ai sistem kur në 15 vitet e fundit në atë objekt të rrënuar, të papërshtatshëm dhe të rrezikshëm nuk duhej të kishte qëndruar njeri, e jo më të mbaheshin ngjarje? Pse nuk veproi ai “sistem i kapur dhe jofunksional”, për të trajtuar të plagosurit në spitalet tona? Pse nuk veproi ai “sistem i kapur dhe jofunksional” për të organizuar dhe lehtësuar agoninë e familjeve gjatë gjithë ditës, që kërkonin fëmijët e tyre? A i duhet “BE” atij sistemi që ta ruajë nga ne me manipulime dhe gënjeshtra?
Sepse duket qartë, jo vetëm që “BE na duhet”, por pa “BE nuk bëhet”. Po të mos ishte BE, cilin mekanizëm të përbashkët do të kishim aktivizuar? Kujt do të ishim mbështetur? Kush do të trajtonte qytetarët tanë, që janë përgjegjësi e shtetit? Ende Bullgaria dhe Greqia “na rrezikojnë identitetin” apo kjo ishte vetëm një paravan, që rregullat dhe standardet e BE-së të mos e rrezikojnë “sistemin e kapur dhe jofunksional”? Duhet të ketë përgjegjësi, dhe duhet të ketë hetim, por duhet të ketë edhe një sistem, të bazuar në vlera, rregulla dhe parime, një sistem evropian.
Prandaj, para se të vazhdoni të “peshojë” fajin dhe bashkëpjesëmarrjen, bëni ndryshimet kushtetuese, jo vetëm si një vendim politik, legjislativ dhe kushtetues të cilin jeni të detyruar, por si një vendim human që prek brutalisht secilën jetë tonë individuale. Lirojeni hapësirën nga agonia e “qëndrimit në vend”, të gjithë shtetit me apo pa vetëdije dhe ndërgjegje, për interesat personale ose të huaja, që janë vështirë të kontrollohen në tragjedi të këtij përmasi.
E vërteta, që e keni shenjestruar ashpër gjatë gjithë kohës, ndoshta do të ju falë. E vërteta për bllokimin e shtetit, që deri tani duhej të ishte një vend, me një reformë themelore të sistemit të filluar gjatë negociatave me BE, ku një sipërfaqësi e tillë, diletantizëm dhe neglizhencë, nuk duhej të kishte ndodhur. E vërteta ndoshta do të na falë.