Fëmijë i vogël e pyet babanë: “Babi, çfarë do të thotë fjala-korrupsion”?
– Më sill një birrë nga frigoriferi dhe do ta them.
– Por mami thotë se nuk duhet të pish!
– Shih në ndarjen e djathtë, prapa, ka një akullore. Merre për vete dhe së bashku me birrën eja këndej.
– Oh, shkëlqyeshëm! – fëmija vrapon i kënaqur.
Shkruan: Katerina Topallova
Fëmijë i vogël e pyet babanë: “Babi, çfarë do të thotë fjala-korrupsion”?
– Më sill një birrë nga frigoriferi dhe do ta them.
– Por mami thotë se nuk duhet të pish!
– Shih në ndarjen e djathtë, prapa, ka një akullore. Merre për vete dhe së bashku me birrën eja këndej.
– Oh, shkëlqyeshëm! – fëmija vrapon i kënaqur.
Kështu mund ta tregojmë korrupsionin në të gjitha format në mënyrën më të thjeshtë dhe më plastike, pa u shtirur si naiv, me fytyrën e një fëmije të vogël, që ende nuk e kuptojmë dhe as nuk jemi mjaftueshëm të informuar për kuptimin e fjalës?! Ose çfarë do të thoshin disa instanca më të larta të trupit diplomatik në vend, që kulturën tonë korruptive e rritim dhe e zhvillojmë në shtëpitë tona dhe, meqë ra fjala, prej andej e bartim dhe e projektojmë institucionalisht. Ngjashëm me anekdotën e thënë më sipër… Gjithçka fillon nga shtëpia dhe mbaron… (?)… Por jo gjithmonë është te njerëzit që sinjalizojnë, por edhe te maska që një ditë do bie. Sidoqoftë!
E fundit nga vendi – me indicie korruptive! “Një firmë që prodhonte mbathje të brendshme dhe që nuk ka kryer asnjëherë mbikëqyrje, mori 8,3 milionë euro, nga tenderi 22,3 milionë për autostrada”, pikërisht ky titull dhe lajm më rriktheu shqetësimet, më ndryshoi ngjyrën e fytyrës dhe nuk e di për të satën herë më bëri të kem simptoma vjelljeje… Një informacion dhe një ngjarje të cilën gjithë ne nuk e di për të satën herë ta përpijmë sikur të mos kishte ndodhur asgje, apo ta harrojmë për dy ditë, duket se ne e kemi përjetuar plotësisht jamais vu, si e kundërta e déjà vu – e parë tashmë, ose kur takoni të njëjtët njerëz ose vizitoni të njëjtat vende, përsëri dhe përsëri, por çdo herë është e para. Të gjithë janë gjithmonë të huaj. Asgjë nuk dihet kurrë. Dhe përvoja na thotë se kur bëhet fjalë për korrupsion, ne sillemi gjithmonë kështu…
Duke lexuar më tej lajmin në lidhje me marrëveshjen, kompanitë pjesëmarrëse në tender, si dhe aktorët kryesorë dhe adhuruesve të rremë, ky informacion do të prezantohej me ekspertizë në një revistë prestigjioze mjekësore me një faktor ndikimi: “Gazet dhe përbërësit e prodhuar në një dekompozim. trupi lëshon aroma të ndryshme. Edhe pse jo të gjitha komponimet prodhojnë erëra, disa komponime kanë erë të veçantë, duke përfshirë: kadaverinën dhe putrescinën dhe që kanë erë si mish i kalbur, ndërsa skatolja ka një erë të fortë feçesh.” E shpjeguar me një fjalor profesional…
Aktorët në shtet duhet ta kenë të qartë se qytetarët po humbasin besimin te liderët politikë dhe te sistemet shoqërore, institucionet publike dhe ndonjëherë edhe në vetë shoqërinë me gjithë etikën e saj, kur mendojnë se korrupsioni është i përhapur dhe se aktorët e korruptuar nuk përgjigjen për veprat e tyre, ndërkohë që gërryen seriozisht besimin e opinionit publik në qeverinë.
Në këtë rast me “firmën mbikëqyrëse” nuk bëhet fjalë nëse ka apo jo korrupsion… Nëse procesi është i pastër, me gjithë dokumentacionin dhe afatet e tij, vetë sfondi apo profili e firmave dhe kompanive që aplikojnë për tenderat, kjo flet shumë për faktin nëse përzgjedhja do të ketë apo jo një “sfond korruptiv” dhe çfarë perceptimi do të shkaktojë në publik. Ndaj në mënyrë të pashmangshme lind pyetja, si është e mundur të lejohet një kompani që prodhonte të brendshme, të mbikëqyrë ndërtimin e autostradave? Pa turp, pa brekë! Është iluzore të futemi në detaje… Absurde! Ose çfarë do të thoshte Kafka: Shenja e parë e fillimit të të kuptuarit të gjërave është dëshira për të vdekur! Po! Kështu është ndjenja.
A mendojmë për pasojat e gjithë kësaj që na serviret çdo ditë dhe na frustron gjithnjë e më shumë, duke rritur ndjenjën se korrupsioni është i përhapur në të gjitha poret e shoqërisë sonë dhe i lë hapësirë vetë qytetarëve që të marrin pjesë në transaksione korruptive të ardhshme pa ndjenjë fajësie dhe përgjegjësie?!
“Nëse të gjithë po e bëjnë, pse të mos e bëj edhe unë”, është përgjigja më e zakonshme që do të marrim në të ardhmen, nëse nuk i japim fund kësaj çmendurie që nxit sjellje korruptive, sepse tendenca është pikërisht kjo, dhe normat shoqërore ose do të zbatohen për të gjithë ose nuk do të zbatohen fare.
Në gjithë këtë periudhë skandalesh korruptive, të dëshmuara dhe atyre që do të zgjidhen nga gjykata, pavarësisht se cila parti është në pushtet, legjitimiteti i institucioneve shtetërore po shkatërrohet qëllimisht… A është ky pikërisht qëllimi përfundimtar?
Mosplotësimi i plotë i pritshmërive të publikut për një lloj tolerance zero dhe mospërfillje të normave do të sjellë vetëm përkeqësim maksimal të marrëdhënies qytetar-institucion, duke krijuar një situatë krejtësisht kaotike që do ta gjunjëzojë shtetin, plotësisht. të varfëruar dhe të gërryer… Ose në përkthim, sa më i varfër të jetë vendi ku jetojmë, aq më i zhvilluar do të jetë korrupsioni ! Dhe indiferenca e njerëzve është toka më e pëlleshme për rritjen e korrupsionit.