Zëvendëskryeminstri i parë dhe ministri për Sistem Politik u mburr me një ndërtesë prej 14 milionë euro. Në të njëjtën kohë, media raporton për qentë endacakë që ecin nëpër korridoret e spitalit të Kërçovës, ku trajtohen pacientët nga Kovid-19.
Shkruan: Katerina Topallova
E kritikuan, e gjuajtën me gurë, protestuan për të, na bindën me këmbëngulje se ishte shëmtim për qytetin, se ishte jashtë të gjitha standardeve dhe kundër të gjitha shijeve, dhe në fund ata e ndërtuan atë dhe u mburrën me të. Dhimbja me projektin Shkupi 2014 ishte vetëm për shkak se dikush tjetër fillimisht mendoi ta bënte atë. Me fat që të paktën mund ta azhurnojnë – ata prenë shiritin e kuq.
Ky paragraf nuk vlen për BDI-në, sepse ata janë pjesë e të gjitha proceseve, të atyre që ndërtuan, të atyre që protestuan, dhe tyre që prenë shirita. Edhe qeveri edhe opozitë gjithmonë! Në çdo kohë!
Ministria me 1410 të punësuar, nga të cilët vetëm 44 shkojnë në punë, është e vendosur në qendër të Shkupit. Ajo është e mbushur me tapiceri lëkure të shtrenjta, mobilje prej druri, piktura dhe skulptura të Nënës Terezë.
Gjatë pandemisë, kur u xhiruan gjatë gjithë vitit PR video për larje të rregullt të duarve, higjienë, mabjtje të maskës dhe mbajtje të distancës, media njoftoi se në spitalin e Kërçovës ku, ndër të tjera, mjekoheshin pacientë nga Covid-19, qentë endacakë po shëtisnin nëpër korridore. Kjo është një pamje e të ashtuquajturës një ndërtesë e vjetër e spitalit të përgjithshëm në Kërçovë, e cila funksionon vetëm për vendasit. “E reja” po ndërtohet në afërsi, filloi në 1989 dhe për 31 vjet ka vetëm karabina dhe dritare që vidhen çdo vit dhe instalohen të reja.
Shpesh nuk ka ngrohje në spitalin e Kërçovës, kështu që në muajt e dimrit pacientët dërgohen në shtëpi për të shmangur ngrirjen nga të ftohtit. Në vitin 2014, spitali “i ri” filloi të riparohej, por nuk u arrit në atë fazë që të jetë funksional. Ky është i njëjti vit kur filloi ndërtimi i ministrisë së Grubit dhe të gjitha ndërtesave dhe monumenteve të tjera nga Shkupi 2014.
Ky është një vend i vogël dhe i varfër ku njerëzit vdesin nga uria dhe mungesa e higjienës, injorancës dhe varfërisë. Ky është një vend ku zyrat e atyre që drejtojnë njerëzit e varfër janë luksoze, voziten makina të shtrenjta dhe motorë mllefi. Ky është një vend i absurditeteve dhe paradokseve, një tokë ku dikush vdes për bukë dhe ku tërbohen nga pasuria.
Ky është një vend ku disa njerëz ulen në kolltukë prej lëkure bizonësh dhe spitale ku vdesin për një shishe oksigjen!
Ky është një vend ku të varfërit votojnë për të vdekur dhe për t’u dhënë të pasurve një shans të jenë edhe më të pasur!