George Orwell tha – për të parë atë që është para hundës tuaj ju duhet përpjekje e vazhdueshme.
Kisha mundësinë të vizitoj disa ëmbëlsira në lindje të vendit. Për të parë gratë “përhapjen e virusit”. Të tilla janë thashethemet për konfeksionueset, se janë të pa informuara, të pa arsimuara, se nuk ndjekin masat dhe kjo është arsyeja pse virusi po përhapet më së shumti mes tyre.
Shkruan: Katerina Topalova
Fabrikat e tekstilit janë bërë shënjestra të koronavirusit, por kështu kanë bërë të gjitha institucionet e tjera kryesore. Nëse dikush sëmuret në 250 njerëz, është pothuajse e pamundur që ai të qëndrojë pozitiv. Kështu, punëtorët që kalojnë pjesën më të madhe të kohës së punës në një makinë dhe në maskë, qëndrojnë në shtyllën e turpit. Askush nuk shkoi të shihte kushtet, askush nuk kontrolloi nëse ishte e vërtetë, por të gjithë e dinë.
Ne jemi bërë një shoqëri e mbushur me paragjykime. Gishti zakonisht shihet tek ëmbëltoret nga ata që pa maska ulen në një bisedë kafeje me një grup miqsh dhe analizojnë se kush është faji për përhapjen e murtajës. Sikur të jenë të paarritshme nga rreziku që bie.
Duke i pëlqyer fotot e plazheve të plota, duke përsëritur transmetimin e videove ku qindra të rinj argëtohen në klubet e natës pa asnjë distancë, duke uruar të rinjtë për martesën ku një grup të afërm festojnë, ne ulemi dhe flasim se sa e rrezikshme është të punosh në ëmbëlsira.
Shtë e rrezikshme të jesh pjesë e çdo mbledhjeje të madhe, e çdo dhome që funksionon në një “sistem oqeanik”. Shtë e rrezikshme të jesh pa maskë dhe të afërt edhe me anëtarët e familjes së zgjeruar.
Mjaft goditët punëtorët që kanë heshtur për vite me rradhë për të gjitha fyerjet. Ju shtypni atë pak dinjitet të grave që punojnë shumë dhe në të gjitha kushtet për të sjellë bukë në shtëpi.
Duke vrapuar nëpër ahengje dhe plazhe, duke bërë fotografi për t’i treguar botës sesa të qetë dhe të suksesshëm jemi, harrojmë që kemi rënë viktimë e suksesit tonë. Kriza jonë nuk është më materiale, është ekzistenciale, një krizë e shpirtit. Një krizë e vlerave të shtrembëruara dhe një vakum i mbushur me paragjykime. Një krizë që lavdëron pandershmërinë, por pakëson punëtorët. Një krizë që nuk na lejon të shohim përtej kornizës që kemi krijuar artificialisht. Një krizë që akuzon pa fakte, në bazë të trillimeve!
Ato gra nuk kanë nevojë për dënim dhe stigmatizim, aq më pak ata kanë nevojë për keqardhjen tuaj. Këto janë gra që fitojnë me ndershmëri, që ushqejnë një familje dhe rritin fëmijë. Këto janë gra që kujdesen për veten e tyre, shëndetin e të dashurve të tyre dhe shëndetin tuaj. Këto janë gra që qepin maska me shumë shtresa për ju dhe për Evropën. Gratë që marrin çdo frymë përmes një filtri për të qenë më të sigurt.
Gratë, shumica e të cilave morën pagën minimale për shkak të krizës koronare. Gratë që nuk dinë nëse do të pushohen nga puna që nga shtatori, sepse partnerët e huaj anullojnë urdhërat.
Këto gra kanë nevojë për respekt. Stigmatizimi është më pak i nevojshmi!